17. mai

Norge i rødt, kvitt og blått

Nasjonaldagen vart feira i nydeleg vær heima på Huglo.
-og alle var samde om at det hadde vore ein kjekk dag!

Og når me, etter smørbrød- og kakeeting (-krympe bunaden eller..?),
issluking (-sjit, so varm dinna bunaden e) , hesteskokasting,
kjerringitrillebårkøyring (-pass på bunaden!) og andre 17. maiaktivitetar
avsluttar med Huglasongen, jau, då er det ikkje eit auga som er tørt...

So liti du ligg millom øyar der vest,

men modig du fjordane kløyver,

med høgreiste hamar der skavlane brest

og sjøbroti dengjer og døyver.

Eit hardvore drag

av ver og av gnag

når stormane gufsar og gøyver.

Men skiner det sol over fjordar og land

og sjøen har finaste lune,

då smiler dei grønkande bøar frå strand

og breier seg fagert kring tunet.

Snautt finare såg

du vikar og våg

med skoglund og vollane grøne.

Eg elskar mi øy mellom øyar der vest

om ikkje ho er av dei store,

ditt lag og ditt lende i hugen er fest,

ditt bilet i hjarta er skore.

Frå barndomens år

til grånande hår

du med meg på ferdi har vore.